Pamiętam jedne z zajęć na uczelni, podczas których była omawiana teoria Zygmunta Freuda o świadomości, podświadomości i nieświadomości. Świadomość jest tym, co znasz i wiesz. Podświadomości jest miejscem, w którym informacja jest pomiędzy świadomością i nieświadomością. Istnieje też nieświadomość, która została porównana do wielkiej góry, której nie widzimy. W tym wszystkim jest jeszcze ona – intuicja.
Na nich zdobywasz wiedzę, na nich się przełamujesz i uzyskujesz certyfikaty – szkolenia. Czy są potrzebne? Dla części osób są wymysłem i stratą czasu, dla innych motorem do ciągłego samodoskonalenia się. Czy warto na nie uczęszczać? Co dają, a co zabierają? Dziś o szkoleniach w kontekście ścieżki zawodowej.
Nauki humanistyczne jeszcze 5 lat temu, gdy decydowałam się na kulturoznawstwo, były traktowane jako zamiennik. Bo jak nie jesteś matematykiem, nie jesteś dobry z przedmiotów ścisłych, to na pewno jesteś humanistą. Nic bardziej mylnego! Wszystkie nauki humanistyczne to wymagające dziedziny. Żeby móc je studiować, trzeba być tego pewnym i wiedzieć co nieco. A jak to jest z kulturoznawstwem?
Szukasz nowej pracy i pełna entuzjazmu, chodzisz nas kolejne rozmowy. Masz swoich faworytów, dla których chciałabyś pracować. Takie TOP3, a czasem TOP1. Nadzieje są, bo rozmowa kwalifikacyjna była. Wyobrażenia są, bo to już prawie się udało! A potem jest rozczarowanie, bo nie zadzwonili lub tak, tylko że z informacją: „Przyjęliśmy kogoś innego”…
„Baśka miała fajny biust”… na każdym koncercie Robert Gawliński, wraz ze swoim zespołem Wilki, śpiewa ten utwór, którego szczerze nienawidzi. I tak od wielu długich lat. Podobnie było i na koncercie, kilka dni temu, w Chorzowie. Gawliński z muzykami dawali ciekawy występ, śpiewali stare kawałki – ale tłum domagał się jednego…
Kompetencje miękkie – temat na czasie, dotyczący osób poszukującej nowej pracy. Dziś wpis napisała dla Was Kasia z bloga hrwdomu.pl. Zaprosiłam Kasię do napisania posta, ponieważ wiem z własnego doświadczenia, jak ważne są kompetencje miękkie. Kasia to osoba, która posiada odpowiednie doświadczenie i dziękuję jej, że się nim z nami podzieliła. Zapraszam do czytania! 🙂
Tytułowe pytanie wydaje się nieco śmieszne, prawda? Mnie również ono bawiło, do pewnego momentu. Bo przecież wiemy, po co nam pieniądze! Żeby przysłowiowy chleb kupić, czynsz zapłacić, czasem wyjechać na wakacje. SĄ PO TO, BY PO PROSTU ŻYĆ. No jak się okazuje, nie tylko po to, by zaspokajać nasze podstawowe potrzeby.
O tym, dlaczego warto czytać w ogóle, zostało powiedziane wiele. Wzbogacasz słownictwo, ćwiczysz kreatywność
i pamięć, odprężasz się, potrafisz lepiej się wypowiadać i pisać… Masa zalet. Ale jakie plusy posiada czytanie książek rozwojowych. Do ich grona zaliczam nie tylko: poradniki, jak żyć, jak być szczęśliwym człowiekiem, jak być bogatym itd., lecz i książki, które tłumaczą nam pewne sprawy. Pokazują nowe spojrzenie na tematy, które już znamy.
Książka „Filozofia sukcesu, czyli Fuck It”, autorstwa niejakiego Johna C. Parkina i Gai Pollini, wzbudziła me zainteresowanie. Tytuł wiadomo – chwytliwy, temat na czasie i filozofia jakby dobra. Zaciekawiona sięgnęłam po tę książkę i zaczęłam czytać. Czy filozofia pieprzenia to dobra opcja? Czy można wszystko chrzanić i żyć po swojemu? Oto moja refleksja, zapraszam!
Dziś po raz pierwszy na blogu wpis gościnny! Autorka bloga urudej.pl – Karolina, niedawno założyła swoją działalność. To idealny moment, by opowiedzieć o formalnościach, motywacji, pierwszych problemach, jak i sukcesach. Wpis ten jest świetnym dopełnieniem cyklu #NowaPraca. Zapraszam do lektury!