Wybaczenie – jedna z trudniejszych rzeczy w życiu człowieka. Akt, do którego tak naprawdę zdolni są nieliczni. Wybaczyć komuś coś, wybaczyć sobie nie jest łatwo. Przepełniają nas różne emocje: żal, złość, poczucie krzywdy czy cierpienie. Często wydaje nam się, że już wybaczyliśmy, że to już… ale kryzysowe sytuacje pokazują, że jednak się mylimy… Jak zatem podejść do tematu wybaczania?
Pierwsza część tego postu powstała dwa miesiące temu – dziś czas na drugą. O tym, jak zapanować nad swoimi myślami w praktyce. Na żywym organizmie przetestowane, przebadane. Będzie nieco o sposobach, ale także o tym, jak zaakceptować pewne myśli, których pozbyć się nie można – zapraszam!
„Na początku był chaos”… Kojarzysz te słowa? Tak zaczyna się opis tego, jak powstał świat. To, co masz pod swoją czaszką, we własnym umyśle to też świat. Tylko że często to tam chaos trwa, przez cały czas. Ludzie nie zwracają uwagi na swoje myśli – a to one są tym, co nadaje sens, co nadaje znaczenie. Zatem jak zapanować nad swoimi myślami?
Szczęście – jakże to abstrakcyjne pojęcie. Jedni potrafią je znaleźć, inni szukają całe życie. Są i tacy, którzy w ogóle się nad nim nie zastanawiają. Bohater filmu „Jak dogonić szczęście” nie zwracał na nie większej uwagi, aż do pewnego momentu…
Znasz to uczucie, kiedy rozmawiasz z kimś i masz wrażenie, że mówicie o dwóch, różnych rzeczach? Albo że ktoś Cię nie słucha? Takie zachowania mogą wpłynąć negatywnie na relację z drugim człowiekiem, ponieważ czujemy się wtedy mniej ważni, lekko zignorowani. Jak temu zaradzić? Lepiej się komunikować!
Gdy usłyszałam o tej idei, o tej formie „postanowienia”… wiedziałam, że to coś dla mnie. One Little World polega na tym, że wybierasz jedno, „duże” słowo i jest ono Twoim motywem przewodnim przez najbliższy rok. Dzięki tej formie postanowienia, możemy wiele zyskać – jak?
Uwielbiam nawyki – wręcz uważam, że człowiek jest sumą swoich nawyków. Nie tylko tych codziennych. Ale też sumą nawyków myślowych – to też jest nawyk! Sposób w jaki myślisz lub reagujesz. Odkrycie tego było dla mnie nie małą rewolucją, która sprawiła, że zaczęłam walczyć z destrukcyjnymi przyzwyczajeniami. Mam ich jeszcze całkiem sporo, ale walka zaczyna przynosić efekt.
Jest taki czas, że wszystko się psuje – wiesz: samochód odpalić nie chce, w pracy nieciekawie, związek się sypie, a przyjaciele odwracają się tyłem. No tak już jest, tak bywa. W takim okresie ciężko mieć chęć do parcia naprzód. Rano oczy jakoś wolniej się otwierają, a sen bywa zbawieniem. W takich chwilach pozostaje jedno – mieć cel.
Zastanawiałeś się kiedyś kim jesteś? Pytanie trudne, o ile nie najtrudniejsze w życiu. W jego skład wchodzi dużo innych, mniejszych pytań. Jednak finalnie odpowiedź na pytanie „Kim jestem” pojawia się i jest prosta. A jak ją znaleźć? Gdzie szukać i jakimi kategoriami się kierować? O tym przeczytasz w tym poście – zapraszam!
Wszyscy mamy oczekiwania – nie można temu zaprzeczyć. Czasem są one mniejsze, czasem większe. Kierowane wobec siebie, wobec partnera czy dzieci. Momentami wobec życia. Przychodzi jednak taki moment, w którym roztrzaskują się one o ziemie. Co pozostaje? Bałagan, żal i ból. A najzabawniejsze jest to, że roztrzaskują się za każdym razem. Mimo to dalej je mamy.
