Jesteśmy coraz starsi – odkrywcze, doprawdy. Cyferki w kalendarzu pędzą, składając się w tygodnie, miesiące i lata. I tak oto za niedługo moje cyferki poskładają się w 25 lat życia. Część osób jest już po tym tragicznym momencie, niektórzy w trakcie, inni mają to przed sobą. Dlaczego „tragiczny moment”? Bo uświadamia Ci, że czas zasuwa, dość szybko.
Praca to nieodłączny element dorosłego życia. Można siedzieć na zasiłku, korzystać z 500+ i generalnie żyć „jakoś”. Jednak na szczęście spora część osób szuka swojej drogi zawodowej, tego, co chce robić w życiu. Chce też zarabiać na tym fajne pieniądze… Bo umówmy się – przestaje się chcieć pracować, jak oddajesz siebie, swój czas i generalnie wychodzisz na tym gorzej niż Grażyna i Janusz z naprzeciwka, co żyją z socjala.
Wybaczenie – jedna z trudniejszych rzeczy w życiu człowieka. Akt, do którego tak naprawdę zdolni są nieliczni. Wybaczyć komuś coś, wybaczyć sobie nie jest łatwo. Przepełniają nas różne emocje: żal, złość, poczucie krzywdy czy cierpienie. Często wydaje nam się, że już wybaczyliśmy, że to już… ale kryzysowe sytuacje pokazują, że jednak się mylimy… Jak zatem podejść do tematu wybaczania?
Varius Manx ma taką fajną piosenkę, którą chyba każdy zna… „Pocałuj noc”. Przesłaniem tego utworu jest jedno – uwolnij się od tego, co Cię ogranicza, zapomnij się… i tańcz. Każdy z nas przeżył nie jedną imprezę, nie jedno spotkanie ze znajomymi czy nawet obcymi. Kiedy „zapominamy się i tańczymy”? Po alkoholu. Bo na trzeźwo sami przed sobą się wstydzimy… ale w sumie…. po co i dlaczego?
Tuż po majówce, wraz z koleżanką znalazłyśmy tanie loty. To była szybka decyzja – lecimy do Barcelony w połowie czerwca. Wątpliwości miałam spore: czy znajdziemy tani i dobry nocleg w tak krótkim czasie, jak będzie tam, no i czy się dogadamy w ogóle. Hiszpania nie była moim priorytetowym kierunkiem podróży. Jednak na tyle mało znam Europę, że gdzie trafię na niedrogą możliwość zwiedzania – polecę. I tak oto zapraszam na kolejną odsłonę tego, co warto zwiedzić – tym razem w Barcelonie!
Dzień dziecka – kiedyś lubiłam to święto, bo było też moje. Teraz jestem jakby wykluczona. I mam focha, bo mama i tata już nie dają mi 50 zł na głupoty. Teraz w Dzień Dziecka sama siadam do pracy i zarabiam… nieco więcej. Czy jest lepiej niż wtedy?
Oh piękny maju – dlaczego już się kończysz? Był to zdecydowanie dobry miesiąc. Ciepły, aktywny i pozytywny. Najlepsze jest to, że przed nami jeszcze trzy ciepłe i letnie miesiące. Bardzo mnie to cieszy. Możemy korzystać z tego, co daje natura czy miasto. A w międzyczasie warto sięgać też po „produkty” kultury. Jakie polecam w tym miesiącu?
Pierwsza część tego postu powstała dwa miesiące temu – dziś czas na drugą. O tym, jak zapanować nad swoimi myślami w praktyce. Na żywym organizmie przetestowane, przebadane. Będzie nieco o sposobach, ale także o tym, jak zaakceptować pewne myśli, których pozbyć się nie można – zapraszam!
Żyjemy w fajnych czasach – możemy podróżować i pracować jednocześnie. Dla jednych to coś, co się wyklucza, a dla innych praca w podróży to styl życia. Jest jednak spora część osób, które tak jak ja, są gdzieś pomiędzy. Jak zatem pracować w podróży, kiedy na co dzień ma się swoje miejsce?
Ludzie dzielą się na dwa typy – na tych, którzy pójdą sami do kina lub teatru, i na tych, którzy nie. Powody do tego, by pójść samemu np. do kina, bywają różne: brak towarzystwa, chęć zobaczenia filmu w spokoju. A co jeszcze przemawia za tym, by pójść samemu do kina czy teatru?
