blog o lepszym życiu.
Nastał marzec, a ja mam poczucie, że pierwsze dwa miesiące roku uciekły mi przez palce. Refleksja ta dotarła do mnie w momencie – oczywiście jak to zazwyczaj bywa – krytycznym. Kiedy orientujesz się, że nie bierzesz regularnie witaminek, a aplikacja na smartfonie mówi Ci, że na siłowni byłaś ostatnio tydzień temu temu. A to tylko najlżejsze skutki… życia bez organizacji.
Kubek herbaty, gdzieś w oddali świeci się lampka dająca ciepłe światło, ja otulona ciepłym kocem z książką w ręku. Spokój. Taki właśnie był ten 2019 rok – bardzo spokojny, ciepły i stabilny. Taki miał być. A jaki będzie 2020?
Oto prezentuje Wam krótkie podsumowanie moich 26-lat życia, a raczej ostatniego roku. To 26 lekcji, przemyśleń i zbiór tego, co moim zdaniem warte uwagi. Zbiór ten powstał z uwagi na to, iż właśnie przekroczyłam magiczną liczbę 26 lat życia, i wiecie co? Dobrze mi z tym 🙂
Pamiętacie serial „Zielona karta”? Jakoś na początku lat 2000 w telewizji był taki program, który pamiętam, oglądałam z rodzicami do obiadu. Były tam trzy rodziny, które przygotowywały się do rozpoczęcia swojego życia za oceanem. Tak było blisko 20 lat temu – a jak dziś wygląda polska emigracja? Świetnie opisuje to Malcolm XD.
Plan był jasny od początku roku – 2019 nie będzie rokiem dużej ilości podróży, ponieważ zmieniłam branżę, pracę i na urlop cóż… trzeba zapracować. Plan dość szybko się wyklarował – urlop planujemy na październik. Co, gdzie, jak i dokąd – te pytania pozostawały bez odpowiedzi do sierpnia, aż w końcu padło na Turcję i all inclusive.
Z kim kojarzy Ci się tchórz? Pomyśl przez chwilę. Osoba, która nie jest asertywna, która unika konfrontacji. To też osoba, która nie bierze odpowiedzialności za swoje czyny – to chyba najgorszy aspekt bycia “tchórzem”.
Porażki to życiowe lekcje, a momenty złe to są po to, byśmy doceniali te dobre – znane, odgrzewane prawdy życiowe. Niby je znamy, niby akceptujemy, ale jak się auto popsuje, w pracy jest nerwówka, a do tego nie potrafimy pomóc bliskim, którzy mają gorzej… to jakby to wszystko blaknie. Nie mówiąc już o naprawdę wielkich dramatach, które nas spotykają. Wtedy to włóżcie sobie to wszyscy do tyłka.
Przy okazji nowej cyferki w kalendarzu, część osób robi sobie postanowienia noworoczne. Inni cóż – decydują się, że od teraz ich życie się zmieni, że zaczną od nowa. Tylko ile razy można zaczynać? Przyznam się szczerze, że dużo. I dodatkowo można mieć z tego dużo satysfakcji.
Jesteśmy coraz starsi – odkrywcze, doprawdy. Cyferki w kalendarzu pędzą, składając się w tygodnie, miesiące i lata. I tak oto za niedługo moje cyferki poskładają się w 25 lat życia. Część osób jest już po tym tragicznym momencie, niektórzy w trakcie, inni mają to przed sobą. Dlaczego „tragiczny moment”? Bo uświadamia Ci, że czas zasuwa, dość szybko.
Praca to nieodłączny element dorosłego życia. Można siedzieć na zasiłku, korzystać z 500+ i generalnie żyć „jakoś”. Jednak na szczęście spora część osób szuka swojej drogi zawodowej, tego, co chce robić w życiu. Chce też zarabiać na tym fajne pieniądze… Bo umówmy się – przestaje się chcieć pracować, jak oddajesz siebie, swój czas i generalnie wychodzisz na tym gorzej niż Grażyna i Janusz z naprzeciwka, co żyją z socjala.
