Varius Manx ma taką fajną piosenkę, którą chyba każdy zna… „Pocałuj noc”. Przesłaniem tego utworu jest jedno – uwolnij się od tego, co Cię ogranicza, zapomnij się… i tańcz. Każdy z nas przeżył nie jedną imprezę, nie jedno spotkanie ze znajomymi czy nawet obcymi. Kiedy „zapominamy się i tańczymy”? Po alkoholu. Bo na trzeźwo sami przed sobą się wstydzimy… ale w sumie…. po co i dlaczego?
Dzień dziecka – kiedyś lubiłam to święto, bo było też moje. Teraz jestem jakby wykluczona. I mam focha, bo mama i tata już nie dają mi 50 zł na głupoty. Teraz w Dzień Dziecka sama siadam do pracy i zarabiam… nieco więcej. Czy jest lepiej niż wtedy?
Ludzie dzielą się na dwa typy – na tych, którzy pójdą sami do kina lub teatru, i na tych, którzy nie. Powody do tego, by pójść samemu np. do kina, bywają różne: brak towarzystwa, chęć zobaczenia filmu w spokoju. A co jeszcze przemawia za tym, by pójść samemu do kina czy teatru?
Jesteśmy różne – czasem wręcz skrajnie. Jednak jako kobiety, mamy kilka punktów sprzecznych. Podobną naturę, instynkt, przeżycia. Czasem pozwalamy, by one nas łączyły, a czasem by dzieliły. Kobieta to specyficzna istota, którą w mojej opinii, nie do końca da się pojąć logicznym rozumem. Ale to chyba dobrze…
Jak co roku, w okolicach pierwszego tygodnia listopada, w centrach handlowych i sklepach zaczyna panować „świąteczny” klimat. Bożonarodzeniowy wystrój, świąteczne piosenki i oferta sklepów przygotowana specjalnie na ten dni. Można oszaleć, można to ominąć, a można się w tym zatracić i „poczuć magię świąt” już w okolicach 16 listopada. Ale dlaczego sklepy już 1,5 miesiąca wcześniej zaczynają gorączkę, która ostatecznie wybucha w okolicy 20 grudnia?
Pamiętam, jak dwa lata temu z pewną osobą rozmawiałam o tej sytuacji. Zaginięcie człowieka. Niestandardowe, bliskie, żywe. Wiecie, znajomi dalszych znajomych, ciężki czas, tragiczna sytuacja. Dla mnie jako obserwatora i jeszcze pewnie sporej części innych osób, sytuacja przykra. Jednak to nie my straciliśmy bliską osobę. To ona ją straciła…
Sezon chorób, szarego dnia, długich wieczorów, jak również długich swetrów i miliarda kubków ciepłej herbaty uważam za otwarty. Jesień wdarła się do nas dość nagle. Jej pierwsze objawy zauważyłam już pod koniec sierpnia, gdy za oknem mojego domu liście jednego z drzew (i nie był to kasztan) zaczęły żółknięć. Teraz to już trzy drzewa. Smutny jest fakt, iż to dopiero początek jesieni. Jak ją zatem przetrwać?
Kawa zaparzona, słońce za oknem, a ja mam chwilę wolnego, w pędzie samych zmian, by napisać Polecajki. Systematyczność to nigdy nie była moją mocną strona – do teraz. Dlatego dziś siadam, piszę i przedstawiam to, co przez ostatni tydzień bardzo pomogło, zainspirowało i sprawiało uśmiech. Zapraszam!
Dziś świat blogerski bawi się na See Bloggers. O jak ja im zazdroszczę! Aż żałuję, że nie zdążyłam się zapisać. Tak to jest, jak się nie planuje, nie zapisuje. Po BCP w Poznaniu byłam w wielkim szoku, jaki ten świat jest wielki (blogerów). Jak ważne jest słuchanie rad mądrzejszych. Jak profesjonalnie i poważnie należy podchodzić do tego, co się robi.
Gdy myślę o lecie to mam w głowie tylko jedną piosenkę: „Lato, lato wszędzie. Zwariowało, oszalało moje serce”. Mniej więcej czuję się tak tego lata, bo mogę z niego korzystać maksymalnie. I coraz częściej mi się to udaje! Dlatego też dziś zapraszam Cię na poznanie moich 5 pomysłów na lato!
